سازمان نظام پزشکی، واکسیناسیون پزشکان

سازمان نظام پزشکی، واکسیناسیون پزشکان
و جای خالی انجمن های صنفی حرفه ای شهرستان

چند روز پیش در شهر گرگان، ۸۰ ساله هایی که در مرکز بهداشت ثبت نام کرده بودند و نوبت دریافت واکسن آنان فرا رسیده بود به نشانی اعلام شده مراجعه کردند و در کم تر از ۵ دقیقه واکسن به آنان تزریق شد و به خانه برگشتند.

وزیر بهداشت در یکی از مصاحبه های پر شمارش گفت که واکسن از «قرارگاه» تهیه و به وزارت بهداشت داده می شود . وزارت بهداشت نیز به یاری پایگاه های بهداشتی و دانشگاه ها واکسیناسیون را انجام می دهد.

پزشکان بنا به سند ملی واکسیناسیون در اولویت نخست قرار دارند. پس اگر قرار بود وزارت بهداشت اجرای واکسیناسیون پزشکان را بدون شرکت سازمان نظام پزشکی به عهده بگیرد، می بایست پزشکان با همان مسائلی مواجه شوند که سایر شهروندان کشور تجربه کرده اند. بدون واکسیناسیون پزشکان،  مرحله ی نخست تعیین شده در سند ملی واکسیناسیون به پایان نمی رسد. اگر وزارت بهداشت کار واکسیناسیون پزشکان را به خوبی انجام نمی داد ناچار به پاسخ گویی در برابر هیئت دولت و مجلس و شبکه های مجازی می شد و می توان درک کرد که مایل به این کار نبود.

واکسیناسیون شهروندان در ایران خیلی دیر و با کندی انجام شد( و می شود). نوبت به واکسیناسیون پزشکان که رسید، پزشکان به دو گروه تقسیم شدند. پزشکان بخش دولتی و پزشکان بخش خصوصی.  سازمان نظام پزشکی در  زنجیره بخش خصوصی وارد شد بدون آن که در برابر نارسایی های فرایند کار، به اعضای سازمان پاسخ گو باشد. با چنین روشی وضعیت پیچیدگی پیدا کرد. روند کار را با هم بررسی کنیم:

از سوی سازمان نظام پزشکی بیمارستان های خصوصی ویژه برای واکسیناسیون بخش خصوصی جامعه پزشکی در نظر گرفته می شود، ولی این بیمارستان ها زیر نظر وزارت بهداشت و دانشگاه های هر منطقه کار واکسیناسیون را پیش می برند. سازمان بنا به گفته مسئولان آن ، هیچ گونه دخالتی در تهیه واکسن و انتخاب برند آن ندارد و مسئولیتی نیز در قبال انجام کار به ویژه در نابسامانی های پیش آمده در روند واکسیناسیون به عهده نمی گیرد. پس این پرسش پیش می آید که چرا سازمان نظام پزشکی وارد این زنجیره شد و در عمل انتظار پاسخ گویی به نارسایی های پیش آمده را غیر ممکن و پزشکان را سرگردان کرد؟( البته تلاش بسیار هم کارانی که بی چشم داشت و بدون برنامه ریزی انتخاباتی برای انجام واکسیناسیون پزشکان زحمت کشیدند، نادیده گرفته نمی شود. ).

 اگر مستقیماً وزارت بهداشت کار واکسیناسیون پزشکان بخش خصوصی را انجام می داد، مسئولیت نارسایی های پیش آمده هم با وزارت بهداشت بود ولی به میان آمدن سازمان نظام پزشکی، بدون این که مسئولیتی بپذیرد، پزشک دریافت کننده واکسن را در برابر هر گونه نارسایی به ویژه نقض منشور حقوق بیمار که بر دیوار هر بیمارستانی آویزان است، در عمل بی دفاع کرد.  

۱)پس از اطلاعیه ها و سخن رانی ها و به ویژه ایجاد جو التهاب از سوی کسانی که می خواستند بباورانند که اگر سازمان دخالت نکند واکسیناسیون انجام نمی شود و در ادامه با بیان این که سازمان «واکسن ها را از دهان شیر» در آورد تا به پزشکان تزریق کنند و چه و چه ها، سرانجام سامانه ای برای ثبت نام پزشکان معرفی شد.

۲)با همه گرفتاری های اینترنتی ، زمانی که پزشک وارد سامانه شد ( یا هنوز هم می شود!) می دید که غیر از مشخصه های شناسایی، دو گزینه جدید هم در سامانه طراحی شده است : اول تزریق واکسن به خانواده پزشکان  دوم: ریالی کردن واکسن کرونا!

به میان کشیدن خانواده پزشکان از سویی خلاف سند ملی واکسیناسیون بود ، از سوی دیگر گرایش خودخواهانه و جامعه گریزی را در برخی از اعضای سازمان بیدار کرد ( که نمونه هایی از آن را در شبکه مجازی دیده ایم ) و از سمتی دیگر دست آویزی شد برای انتقاد سمت دار کسانی که موقعیت اجتماعی پزشکان و اعتماد مردم به آنان را بر نمی تابند.

پیش نهاد ریالی کردن واکسن کرونا نیز بازتاب ناخوش آیندی داشت. در جایی که رئیس جمهور بزرگ ترین کشور سرمایه داری جهان، ایالات متحده آمریکا به هر دلیلی نادیده گرفتن حق مولف و حق انحصار واکسن کرونا را پیش نهاد کرد تا واکسن آسان تر در اختیار مردم کره زمین قرار بگیرد، یا در جایی که واکسن های کشورهای سازنده اسپوتنیک و سینوفارم و جانسون اند جانسون و … در عمل رایگان یا با بهای تمام شده در اختیار کشورهای دیگر قرار می گیرد، یک سازمان پزشکی در ایران فروش واکسن کرونا را به مردمی که به اضطرار افتاده اند مطرح کرد. امیدوارم روزی سرانجام مسئولانی که چنین چهره ی ناشکیلی از یک نهاد اجتماعی پزشکان از خود نشان داده اند، دست کم از اشتباه پیش آمده پوزش خواهی کنند. باقی شیوه ها بماند برای بقیه ی مردم جهان.

هر چند برای اعضایی چون من ، نقش سازمان در عمل افزایش پله ی اضافی و ایجاد سردرگمی و مسئولیت گریزی مجریان کار واکسیناسیون پزشکان از وزارت بهداشت گرفته تا دانشگاه و بیمارستان بود ولی فرصتی شد برای برخی از مسئولان سازمان نظام پزشکی که در آستانه انتخابات پیش روی سازمان نظام پزشکی  با مصاحبه های پیاپی و سخن رانی ها در هر عزا و عروسی ، خود را  نجات دهنده ی  پزشک مظلوم بنمایانند.  یکی نوشته بود:« …از دهان شیر!! که باید گفت: از دهان اژدهای هفت سر بیرون کشیده شد!!» (- واکسن-) و بدین سان خواستند برای آن قهرمان گٌّردی که از دهان شیر ژیان و اژدهای دمان واکسن بیرون کشیده است شمارگان رای در انتخابات پیش روی نظام پزشکی پرشماره شود و باقی قضایا…  

در این میان ورود سازمان نظام پزشکی به کار واکسیناسیون ( بدون این که در قبال انجام کار مسئولیتی بپذیرد)  حسن دیگری هم داشت.!! فرصتی دیگر به کسانی داد که با فریاد احسن احسن گفتن برای کسانی که یک سندلی در جای گاهی بلند در این انتخابات در انتظارشان است، گلویی تازه کنند و جایی نیز برای خود در فرودست ذخیره …

واکسیناسیون و چالش های آن نشان داد که به راستی جای یک سازمان صنفی حرفه ای سراسری خالی است. وجود انجمن های صنفی در هر شهرستان می توانست با نظم و ترتیب در کار واکسیناسیون مشارکت کند و در کوتاه ترین زمان آن را به پایان ببرد. بازهم در جامعه، بحران های دیگری پیش خواهد آمد و امیدوارم تا آن زمان هر شهرستان توانسته باشد با تاسیس انجمن صنفی ( کارفرمایی یا کارگری ) شهرستان، نقش اجتماعی پزشکان را در اداره پایدار و اجرای برنامه های راه بردی کشور افزایش دهد.( اگر به جای انجمن های صنفی شهرستان، مستقیماً انجمن های صنفی استانی تشکیل شود، در عمل مرکز استان همان نقشی را بازی خواهد کرد که امروز تهران برای سراسر ایران بازی می کند. دو باره شهرستان ها منزوی خواهند ماند)  

سازمان نظام پزشکی در ماهیت خود، یک سازمان انتظامی است. برای افزایش کارایی ، خوب است این سازمان به وظیفه ی اصلی اش بپردازد و جای انجمن های صنفی حرفه ای ( کارفرمائی و کارگری) را برای گشایش چالش های حرفه ای تنگ نکند.

آیرج کی‌پور
شنبه  ۱۴۰۰/۲/۲۵