موج

موج تا خستگی از تن وا کرد		خودشو تو دلِ شن‌ها جا کرد،
رفت در گوشه‌ای آرام گرفت		از لب نور، دمی کام گرفت،
چشمونش بسته شد و رفت به خواب		موج خیزاب نشد، ذره‌ای آب.
گریه کرد جلبک و با خود نالید		قصه مرگ تو با خواب رسید.
موج در جنبش و حرکت جاری است		زندگی در تن دریا باقی است،
موجِ دیگر می‌رسد باز ز راه		بهره‌ای نیست ز عمرت جز آه

۹ آذر ۱۳۹۵
آیرج کی‌پور